Geceler olmuyor aydınlık sabahlar
Göğüs kafesi tutsak kaldı
Bilinmeyen denklemler çemberinde
Sevgiye sevilmeye aç gün ışıkları
Bir yol aradı sevdanın ateş kızılında
Yürek çırpındıkça pare pare oldu
Gecenin sonsuz karanlığın da....

Bitmeyen masalın büyüsü ninnisi oldu
Göğüs kafesi sarılırken tutsaklığına
Gözler ağlıyordu beyhude geçen ömre
Kelimeler ilmek ilmek dokunurken
Sessizliği bozan acımasız suskunluğun
Gizemli hulyasında kayboluyordu yürek
Apansız yaraların çığlıkları arasında...

Sevmek sevilmek neydi derken us
Kayboluyordu yolu vefasızlık patikasının
Aman vermeyen karlı dağının eteklerinde
Bade bade içilirken kan kırmızısı kızılcık
Sanki boyanıyordu gönül hicran renginde
Gözler ağır ağır kapanırken ebedi uykuya
Yürek dile geldi suskunlugun heybetinde
" Sevmek elinle attığın ateşte yanmaktı"....

25.08.2016 Ankara P.ÇETİN