2
Yorum
4
Beğeni
5,0
Puan
764
Okunma
Bir çizgiye tutundum, hakka iman ederek,
Ne makama talibim, ne çıkara köleyim.
Daha da keskinleşir, bu çizgiler giderek,
İnancım kutlu olan uğrunda can vereyim.
Aklımla fikrimin yönü aynı kıblede,
İbreti alanlar var, zerrede ve habbede,
Sarsıntılar durmasa direksiz gök kubbede
Hiç kimse yoksa eğer tek başıma direğim.
Ne büyük hikmettir ki kâinat dar geliyor,
Varlık huzur kaynağı, yokluğu can alıyor,
Yaşlı genci demeden bir kundağa beliyor,
Sevda denen ummanda bir küçücük çırağım.
Gölgeler koyulaşır, ufuklar solar camdan,
Eskiyen zaman mı ki sular çekilir tenden,
Yaşlı gözler izlerken sorgular başlar andan,
Karanlık kuytularda nur saçmaz bir çırayım.
5.0
100% (2)
Cevap Yaz