90’lı yıllarda medeni(!) Avrupa’nın ortasında yaşanan müslüman kıyımı, bugün isim ve bölge değiştirerek hala devam etmektedir. O gün ismi Bosna-Hersek’ti... bugün; Suriye, Afganistan, Doğu Türkistan, Mynmar vs. oldu. tek değişmeyen şey ise "zulüm!"
O yıllarda Bosna için yazdığım şiiri şimdi diğer müslüman ülkeleri düşünerek okuyun lütfen. Saygılarımla..



Orada binlerce insan ölüyor,
Birleşmiş Milletler buna gülüyor
Ey Hakka tapanlar, sakın korkmayın!
Bunların hepsini Allah görüyor

Bu dünya fanidir, çekeriz burda
Ölür yem oluruz kuşa ve kurda
Ceset toprak olur ama ruhumuz
Allaha kavuşur eni sonunda

Hey gidi rezil Sırp! Ahmaksın, ahmak
Hoşuna mı gitti? Mümini yakmak
Yarın kıyamette, mahşer gününde
Allah ne yapacak, o zaman gör bak

Osmanlı size hep iyi davrandı
Ama bilmiyordu bunlar hayvandı
Sizler öldürdünüz Sultan Murat’ı
Nasıl geçersiniz bilmem sıratı

Bu toprak bizim, git babanı kandır
Üstündeki yaşlar su değil, "kan"dır
Sen git cami, mescit ne varsa yandır
Unutma ki; Allah, hesap sorandır

Bu yaptıklarınız size az bile
Elbet varacaktır dünya ahire
Burada da sorulur zulmün hesabı
Kalmazsınız sizler mahşer gününe

Sonu gelecektir elbet dünyanın
Devam edin siz hep ebedi sanın
Kıydınız canına bunca insanın
Yaşasın cehennem geberin yanın

Müslümanın hali bak olmuş harab
Bunca insan öldü uğruna dinin
Bizleri hıfzeyle ne olur ya Rab!
Düşürme eline hain nâmerdin


Mustafa GÜL