Sen, sen yoksun şimdi
Günler anlamını yitirmiş hepsi birbirinin aynı
Değişmeyen sadece değişmeyen zifiri gece
Yine penceremin önündeyim
Zifiri karanlıkta boşluğu seyrediyorum
Kelimeler biriktirdim yıllarca ceplerimde
Yazacak çok şey var ki içimde
Şimdi onları yan yana getirsem uyum sağlarlar mı?
Sevgimi anlatabilir miyim?
Sevdamı ifade edebilir miyim?
Karanlık şehrin ışıkları gibi
Her şey çok anlamsız yokluğunda…

Anlatamam!
Cümleler kursam nasıl başlayacak nasıl bitecek?
Bazen öyle bir an oluyor ki
İçimden geçenleri ifade etmem imkansız
Ve o an kendi kendime sen sus
Sen sus diyorum
Gönlünden geçenleri yüreğin anlatsın

Keşke konuşabilseydi de
Bende ki
Bende ki seni yüreğimin ağzından dinleseydin
Sesini duyduğumda sadece kulak kesiliyorum
Oysa yüreğim öyle mi?
Yerinden fırlayacak gibi
Hop oturup hop kalkıyor
Saatin tik tak sesleri gibi nasıl çarptığını duysan!

Bedenimi ruhumu öyle sarmışsın ki
Damarlarımdan akıyorsun kalbime
Aşkım kadar temiz
Sevgim kadar duru
Sen dolaşıyorsun yüreğimin en ücra köşelerinde
Sevmeye doyamadığım ömrümde açan tek gülsün
Okşarken dikenin batsa
Bir yerim kanasa
Sen akıyorsun
Sevdan akıyor oradan

Sen yoksun ya
Yokuluğunda kanıyor her yanım
Ben kan kaybından değil yokluğunda ölürüm
Kanamasın kabuk bağlamış yaralarım
Kanamasın hep içimde kal,
Damarlarımda dolaş
Ilık ılık damla damla ak yüreğime
Hep orada kal
*
Dedi ya!
Yokluğunda yazacak çok şey var içimde
Anla artık!
Sadece sen varsın yüreğimde
Kapattım tüm yolları başkası giremez
Bu yürek senin için çarpacak
Bazen söz dalaşı yapsak da
Uzun sürmüyor ayrılığımız
Hadi hiç olmadan bir olalım
Bütün zorluklara baş kaldırır bizim aşkımız
Hep benim ol yanımda kal benimle ol
Çünkü
Her şey çok anlamsız yokluğunda…


Mustafa KARAAHMETOĞLU
20.08.2016