ÖLDÜM, DİRİLDİM

Ecel sade Azrail de değilmiş
Sol vurdukça öldüm öldüm dirildim
Diken şaha kalkmış bülbül eğilmiş
Gül vurdukça öldüm öldüm dirildim

Bulamadım Anadolu’m eşini
Kısmet bildim yazı ile kışını
Yar belledim toprağını taşını
Yol vurdukça öldüm öldüm dirildim

Doğar doğmaz arttı aşkın gayreti
Cehennem boş kaldı cennet eğreti
Meltem sevda esti, poyraz hasreti
Yel vurdukça öldüm öldüm dirildim

Gördüm ovasını gördüm düzünü
Ayırmadım Çerkez’ini Laz’ını
Şair yazdı ozan aldı sazını
Tel vurdukça öldüm öldüm dirildim

Ayrılıklar rehin aldı çatımı
Korumadı hanesin de yetimi
Günler kesti Ay doğradı etimi
Yıl vurdukça öldüm öldüm dirildim

Katılırken semada ki süreğe
Hızır baba asıl dedi küreğe
Her bakışı ok belledim yüreğe
Al vurdukça öldüm öldüm dirildim

Akıl ermez kara bahtın kastına
Çiftci baba hayran kalır jestine
Yaratanın derdi başım üstüne
Kul vurdukça öldüm öldüm dirildim

Ahmet Çiftci 10-08-2016