1
Yorum
1
Beğeni
5,0
Puan
877
Okunma
Dilimde onlarca sözcük izleri,
Hüzünlü bir yaldız kaplı üzeri,
Hepsi de ayrılık sözlüklerinden
Dolum dolum dolmuş nemli gözleri.
Kendime şöyle bir baktım rüya da;
Üzünçlü olmalı, hüzünlü ya da;
Gönlüm küle dönmüş hasretlerinden
Yok imiş bu derde çare dünya da.
Güneş solmak üzre, son yazlarımdan,
Ay çekilmiş soğuk ayazlarımdan,
Doğru mu yaptığım bilemem ama
Büyük yük dökülmüş omuzlarımdan.
Rehavete düştü Coşari sanki
Gönül dili öyle gizli lisan ki,
Sustukça duyulmaz oldu feryadı,
Seven bilir, çeken anlar, inan ki!
İbrahim COŞAR
5.0
100% (3)
Cevap Yaz