Gidiyorum
bilmediğim diyarlar bekliyor şimdi beni
elips dikine katlamak isteyipte katlayamadığım
sarı sayfalar bekliyor beni
hiç bilmediğim kıyılar
hasretle bekleyen bir çocuk bekliyor belki beni
gidiyorum
yokluğunda kaybolduğum
ateşin harlanıp sadece kışlarda kalan mevsimlere gidiyorum
dilimin ucunda dünya nın vazgeçiş kederleri
el ele yan yana hikayelerini bırakıp
yalnızlığın kapımı çaldığı diyarlara gidiyorum
öfkenin bana ulaşamayacağı
sitemlerini göremeyeceğim uzaklıklara gidiyorum
kayıpları yaşadım yeterince
kızmıyorum kırılmıyorum
sevgi çiçeklerini tüm denize doldurup
güzel kokular bırakıp gidiyorum
toprak tohumdan ayrıldı diyordun ya
tüm filizlerimi kırıp kurutup
rüzgara savuruyorum polenlerini

Çocukluk bebeklerimi taştan evlerimi
bir kutuya sakladım
bozuldu ya sevmelerin dengesi
onların hatırasını da gömüp gidiyorum

O diyarları istiyorum
özlersen sende gel olur mu?