Söyle perçemlerine bensiz ateş mi düştü
Alevlerin içinde beni mi arıyorsun
Yoksa sabah yangını gözünden düş mü düştü
Aynalara bakarak ismimi tarıyorsun

Sana neler söyledim bi türlü dinlemedin
Ellerini uzatıp hoşça kal demedin mi?
Buz dağları gibiydin derdimi anlamadın
Topla eski günleri benden al demedin mi?

Şimdi ne oldu söyle hasrete şaşıyorsun
Bensizliğin suçunu üstüme atıyorsun
Vedâ eden ben miyim yaramı eşiyorsun
Benim gibi seven yok ondan mı çatıyorsun

Ümidimi saçına taç yapıp takmadım mı?
Rüzgârdan ellerini söyle kıskanan kimdi
Uğruna bu gönlümü gülerek yakmadım mı?
Hata senin bir tanem suçlu arama şimdi

Yokluğunda kaç gece ismini sayıkladım
İnan hiç değişmedim kalbim hâlâ kanıyor
Her sokağın başını belki diye yokladım
Kime sorsam gözleri sanki beni kınıyor

Eğer hâlâ istersen artık gidebilirsin
Bende ki sen değilsin o imkânsız hayâlim
Aşkımın gerçeğini en iyi sen bilirsin
Biraz da seni yaksın harâb olmuş bu hâlim

Hâlâ yaralı bir kuş, gözlerimde ümidim
Kırılmış kanatları uçamadan düşüyor
Bir zamanlar uğruna deli divâne idim
Şimdi her sonbaharda içim daha üşüyor

Unuturum diyemem elbette unutamam
Ama bu yara ile inan yaşayacağım
Hep yarım kalacağım bana uzaktır tamam
Makberî’ce günâhı böyle taşıyacağım

_______ Makberî