Açılamıyorum varamıyorum duruyorum
Açılamıyorum hayatımın baharlarına varamıyorum
Hakikate bağlılık yemini etmiştim oysa daha dün
Sadakatimin gereği peşinde yürümek gerek oysa ben
Açılamıyorum varamıyorum duruyorum bekliyorum

Açılamıyorum varamıyorum vuruluyorum yüreğimden
Kayıtsız kaldım yine yarınlarım için gönlümün derinliklerinde
Ulaşamıyorum ulaşamamak beni yok ediyor hayatın gülümsemelerine
Sadakatimin gereği peşinde yürümek gerek oysa ben
Açılamıyorum varamıyorum duruyorum bekliyorum

Açılamıyorum varamıyorum vuruluyorum yüreğimin tam orta yerinde
Düşüncelerim hatıralarım düşlerim elimden alınmış renksiz bakışı kalmış
Beni düşlerime hatıralarıma düşlerime götüren yollarım paramparça
Sadakatimin gereği peşinde yürümek gerek oysa ben
Açılamıyorum varamıyorum duruyorum bekliyorum

Açılamıyorum varamıyorum vuruluyorum sukutumun tam orta yerinde
Adımlarım ufuklarımın ulaşamadığı şaşırtıcı menzilinde
Hala mahsur kalmış
Bir adım atmaktan aciz yüreğim
Beni hatıralarımla didik didik ederken boş meşguliyetiyle
Çözümsüz yolların uçurumunda düştükçe
Başkaldıramadan paramparça olmaktayım
Sadakatimin gereği peşinde yürümek gerek oysa ben
Açılamıyorum varamıyorum duruyorum bekliyorum

Açılamıyorum varamıyorum vuruluyorum sukütumun tam orta yerinde
Sürgün yolların ortasında ben yüreğim ifadesiz şaşkın yakınlıktan uzak
Uzaktaki tuzak yollarımda her adımda beni yıkmakta adım adım
Zamanın hayatımın kapıları kapalı
Açmak çok zor son bir dirsek temasında omuzum
Açılamıyorum varamıyorum vuruluyorum sukutümun tam orta yerinde
Sadakatimin gereği peşinde yürümek gerek oysa ben
Açılamıyorum varamıyorum duruyorum bekliyorum

Açılamıyorum varamıyorum vuruluyorum adımlarımın tam orta yerinde
Seke seke yürürken hayatın merkezine varamadım bir hoş geldine hasret
Ne istiyorsun hayat benden diye sorarken bir gülümseme dedim sadece
Bir gülümseme dedim sadece içinde benim gezdiğim
Benim içinde olduğum bir gülümseme
Sadakatimin gereği peşinde yürümek gerek oysa ben
Açılamıyorum varamıyorum duruyorum bekliyorum

Bir gülümseme dedim sadece içinde benim gezdiğim
Benim içinde olduğum bir gülümseme
Hayat zayıf bacaklarıma bakarken taşıyamaz bu bacaklar
Var sen hatırlarla yaşa diyor beni eziyor
Hatırlarla yaşamak beni yoruyor belirsizlikle dolu ifadesizliği
Canlığındaki donuk iradesizliği yoruyor
Sadakatimin gereği peşinde yürümek gerek oysa ben
Açılamıyorum varamıyorum duruyorum bekliyorum
Sancıların beşiğinde yatarken varamıyorum düşlerime bir nefeslik anda
Mehmet Aluç © Kul Mehmet