1
Yorum
2
Beğeni
5,0
Puan
906
Okunma
Dökülen yaprakları seyrediyorum,
Bakarak oturduğum yerden sessiz.
Geçmişi ve geleceği düşünüyorum,
Nasıldık eskiden,niye olduk hissiz.
Bulutlar bile eskisi gibi ağlamıyor,
Dereler sessizleşti artık çağlamıyor,
Hayat monotonlaştı,bizi bağlamıyor,
Göçüp gidiyor insanlar,sessiz,sessiz.
Ekilen tohumun ürünleri tatsız,
Gençlerin geleceği oluyor bahtsız,
Herkes bir hoş oldu,nedense ihtiyatsız,
Gün günü tutmuyor,herşey belirsiz.
Süzgeçten geçirdim tüm hayatımı,
Hayalimde canlandırdım mematımı,
Ölçtüm,biçtim sabır ve sebatımı,
Ne desem hep boş,ne desem çaresiz.
12.08.2016
Adil ÜREKSOY
’’Adil’ce’’
5.0
100% (1)
Cevap Yaz