Deruni denizlerimin dalgası,
Üstü kapalı bir çarşı yalnızlık,
Ve geçen zamana karşı,
Bırakılan duygular köprü altında,
Kaygan ve hızlıca,
Mavi okyanus diplerine bakmak,
Sonsuz ufuklara kelimeler karalamak,
unutulmayacak
Zehirli yıldızlar gibi,
Ve ruhun en derin yerlerinden düşen
Kelimler biriktirdim.
Loş ışıklı orman patikalar çizdim.
Senden habersiz adımlar,
Kum saatinden kirli dakikalar akar,
Saklı sandıklarda küflenmiş duygular,
Siyah dumanlara hapsolmuş alev akisleri
Kayıptı rotam.
Bıraktım kayıkların içi hüzün yüklü,
Sessiz nefessiz kâğıtlara sarıldığım kelimler,
Geri sarıp derinlerinde kaybolduğum aşk kasetleri gibi,
Ruhumun mahzenlerinde yıllanmış acılar,
Yazılanlar sadece masamda düşen tozlar,
Kelimeleri çıkarmayın mahzenlerimden,
Sadece onlar yaşarlar ben ölürüm.
Onlar yaşatır benliğimi,
Anlatır söyleyemeyeceğimi,
Masamın üzerinde unutulmuş,
Silinmeye yüz tutulmuş duygular,
Hiçbir zaman yok olup gitmeyecek umutlar,
Sonu olmayan yolculuklar

Zafer Elçi