saçlarımdaki tortu ve dilimdeki kir aldatmasın seni
ayağımın her sekişinde yüzümde oluşan çizgileri de umursama
en son ne zaman karanlığa batırdım güneşi hatırlamıyorum
yalınayak kalmış bu aşkta nasıl da eğreti duruyor yalnızlığım gör
ve tek bildiğim asla hiç bilmek istemediğimdir anla




Tanrım diyorum
acaba terk etmiş midir dualarımdaki sessizliği
artık içmesem mi tozlu yağmurları şifa niyetine bilemedim
cinnet geçirdikçe cenneti geçiremez oldum aklımın sığ sularından
hiç bir cehennem bekçisi de aramasın artık beni ki daha kaç ölüm var içimde sayamadım




parça parça bulut olur ben yine eylül şiddetinde yağarım sararmışcasına kendime
yıldızlar döküldükçe geceden sızlar avuçlarım ve adını bilmediğim bir şarkı kavurur dudaklarımı
yalnızlık vurdukça saatleri hangi şehrin hangi köşenin hangi şişenin dibiyim belli değil
uzağım gölgenden ki sende bırakıp gitme dedikçe gittin ve ben giderken özlemiştim oysa seni
sırtını sıvazladığım sensizliğimi ve harf mezarlığına dönen dilsizliğimi de alıp gitseydin ya ömrümden




iğnesinin deliğini arayıp ta bulamayan bir ipin ucu gibiyim bu aralar
haritasız bir şehrin göç edemeyen tek kanatsız tek bahtsız kuşuyum
aklın yolu birdir dediler bekledim ama hiç mi hiç gelmediler
aşkın yolu da birdir derdin hatırla ki ben hep bekledim ama hiç mi hiç gelmedin
şimdi kendi yalnızlığına sarılırken ömrüm daha kaç doğum sancısına eşlik edeceğim güneşin bilemiyorum




adın diyorum
inan ki saklımda susmaktan yorgun ve adımı anma ki değmesin pervasızca ahıma
gözlerinde soyunmasın artık günahlarıma bak menekşeler moru karanfillerde kırmızıyı şaşırır oldu
ay da aydınlatmaz oldu yere düşen kirli yüzümü ki mum ışığındaki titrek can yangısı oldu kaderim
şimdi sen ister rüzgar ol ömrüme ister yağmur ol istersen de vur dalga dalga kıyılarımdaki sessizliğime




ben nasıl olacak bilemiyorum
ama sen bil ki maziyi kilitleyip üzerime kurutacağım bütün menekşeleri ve karanfilleri
sileceğim lügatımdan katili olduğum kalemimdeki sana dair tüm sevda sözcüklerini
avuçlarımda buz tutsa da haziran hiç bir sonbahar emziremeyecek artık bu aşkın güz yüzünü
ve sen yinede çek git n’olur gözyaşımın izinden git ki üzerine düşen damlalar yakıp incitmesin seni…









ilhanaşıcıağustosikibinaltı