Duydum ki,
Güneşin keder terini damlattığı
Mevsimin nemli dudağında
Evleniyormuşsun...
Ah! ..
Acı pıhtılı kan döküldü mü gözlerine
Çünkü, o anda üzerimde ki
yağmurlar kan atarak
Karanlığın şemsiyesi benliğimi kapatmıştı
Anlamını ve anılarını alarak
Kuyuların bakışına bırakmıştım
Sensizlik sessizliği yüreğimi yakan kor
Ruhuma saran düşlerin donukluğunda kar
Seni nasılda sevmiştim
Rüyaların boyasını ufuklara çekmiştim
Yüreğimin
sevda dallarını sana itmiştim
Şimdi ise
yağmurlu cinayetinle yoksun
Hayatımın çiziminden çekip gittin
Ruhuma taş yığılarak
Istırabın kırbacında bitmiştim
Zamanımın penceresine sen dokunurdun
Kalemimin duygu tahtasında sen okunurdun
Bir
vakitler seni,
Nasılda altın ufuklarda ısıtmıştım
Beynimi emen
sevda süngeriyle fısıldamıştım
Düşlerimin üşüyen arazisinde seni işaretlemiştim
Sözlerimin dişleriyle, avuçlarımın kelebeğiyle
Senin gözlerini kafa odamda ısırmıştım
Hayatıma bir karabasan gibi çöktün
Yüreğimin kalabalığına
yağmurunu döktün
Özkan Karaca