içinde parantezlere sıkıştırılmış
hayatlar olmayan ölümsüz
bir beklentiydi aşk
ağır aksak giden, huysuz ve t a t l ı...

lâhdini bulan ikiz bedendi
aynı çizgide rastlantıları biriktiren
ey aşk kaç bildik tekrardın sen
kaç kez vurdun, en y a k ı n ı m ı...

kaç kez hüznü kilitledin odalara
kayıtsız cümleleri evlat edindin
ya da ahdına savrulan solgun
bir şarkı mıydın hiç s ö y l e n m e y e n...

yosun renkli yeşil gözler senin miydi! A ş k! ...

içinde koşulsuz sevmeyi
tetikleyen kaygıdan uzak
bir kanat çırpışıydın aşk
seni bulduğumda yaralı ve y a l n ı z d ı n...

defalarca yuvasını terk eden
ve dönemediğinden
hep tek kişilikti biletin
tüm dönüşlerini
yüreklere k e s m i ş k e n...

yüreğin şemsiyemdi ve ıslanmak
bir nefes hüznünde
acı biriktirmekti
en güzel sancılarını d ö n m e y i ş l e r i n i n...

yosun renkli yeşil gözlerin, hiç olmadı senin A ş k! ...


© barış şiirleri ant. 2006
Copyright © by ahd