5
Yorum
0
Beğeni
0,0
Puan
1247
Okunma

Bu şiir, yaşanmış gerçek bir hikâyenin bedeli ödenmiş yalnızlığıdır...
________"güvercin sesleri gelir kulaklarıma
________ bir yaprak dalını terkeder kederler içinde..."
seni en çok ben sevdim
s a n c ı l a r ı n ı
çektim seni içime
ağlayan yanlarını
kuruttuğum g ö l g e m d e...
seni en çok ben sevdim
şiirler şarkılar yazdım sana
türküler fısıldadım kulağına
kırılgan zamanlarımızın
tamir edeniydim g ö g s ü m d e...
seni en çok ben sevdim
alevler yakmasın diye
ben yandım çoğu kez
bir tel saçın dökülmesin diye
nöbet tuttum d i z l e r i n d e...
seni en çok ben sevdim
bitecek gibi değildi sevdamız
ne kadar tutabilirdik ki rüzgârını
yaprağıydın sen, sarı sonbaharın
kayıptı sırlarımız, beklerken sıramı
ölmemem için saçlarını k a z ı t m ı ş t ı n...
s e n i e n ç o k b e n s e v d i m ö l ü b i r a ğ a ç t a n d ü ş e r k e n...
Copyright © by ahd
© Barış şiirleri antolojisi 2006