Kaldır başını bir bak kim tutar gezegeni
Uçsuz bucaksız evren sahipsiz mi sanırsın ?
Dar mı geldi şu dünya neden bitmez ezeni
İnsan olamayanlarsa çıksın şurda anırsın ...

Ömür bir nefeslikti tükettik olmaz yerde
İnsanca yaşamayıp zindan ettik dünyayı
Çaresiz kaldı bilim olmayınca aşk serde
Görünür oku çeken başka el tutan yayı ...

Sanki boşta gidiyor tutmuyor bak freni
Çözülmedik sır sanki akıl fikir ermiyor
Kaçırıyor oysa hep ömür denen treni
Vampir olmuş insanlar birbirini emiyor ...

Ters esen rüzgârlarda savrulduk köşe bucak
Karıştı sapla saman ayırt etmek zorlaştı
İnsanı insan kırdı söndürüldü kaç ocak
Çoğaldıkça gelgitler dalgalar boyu aştı ...

Yenilirken zamana perde indi gözlere
Sızlamadı bir türlü yüreklerdeki vicdan
Sevgi hiç yoktu zaten toktu karın sözlere
Sarhoş kaldı yürekler çıkıyor sesler ondan ...

23 / 04 / 2016


T.C Orhan TAMTÜRK