4
Yorum
16
Beğeni
5,0
Puan
1154
Okunma
kızıl kızıllığından vaz geçmez
ak da aklığından
ne ki
birbirine dönüşür kimi
o denli yalın ve gerçek.
ellerinde
kitap ve bayrakla çıkarlar sahile
ilk çıktıklarında kıyıya, aktılar
yumurta akı misali
kanla sulanır kıyılar bir dem
kızıla boyanır vücutlar.
bir renk cümbüşünde
beyaz ve kızıl gül
bir gökkuşağına aldırmaksızın
dikenli tel misali biçilir
ey insanlık!
senin sızın bu
yapraklar gözyaşı döker de
insanlar göztaşı.
o esnada
çiçek sunar yerli
çiçeği tanır teni
solar bir an da çiçeği
ve ağlar
sessizce.
kitap saf değiştirir
ahali İsa dinine girer
altınlar saf! Saf akar
saflar usulca değişir de
kaşla göz arasında.
medeni çağlar ki
yitik zamanlardır artık
madeni bir söylem bırakır ardında
çiçek bozuğu bir devir
insanlığa yazgı olur.
L.T.
5.0
100% (13)
Şiirin sahibi
Şiirin sahibi
Şiirin sahibi
Cevap Yaz