0
Yorum
0
Beğeni
0,0
Puan
583
Okunma
Bir gece dolunay sahili gibiydi hayat kalbim öyle bir yanıyorduki
zamanıma küstüm gözlerimin altı mos mor oldu kendimi ıssız aynanın
karşısında buldum yarim söyle bana neye yaradı bunca acılar bunca
oluşan yaralar ters köşeler üzerinde sürüklendim kabuslara bile alıştım
sensizlik çok zor oldu atlattım sandım kendimi kandırmışım bir yaşlı ağaç gölgesinde
oturuyorum göslerimdeki yaş toprağı güçlendirir oldu asma suratını diyen dostlarım var
oysaki bizi ayıran onlar ıssız aynanın karşısında saatlerce ve günlerce göz yaşlarıyla
boğuluyorum hayat bumu kadere sıkı sıkı sarılmak bumu en önemlisi ıssız aynanın karşısında
kahrolmak bilmedi kimse anlamadı beni kimse şimdi sadece yaralı bir kalbim var belki birgün
herşey güzel olur diye umudum da var
