Yorgun bir ömrün şafağındayız

Yedisi de yetmişi de hâlinden muzdarip

En güzel yanı nedir deseler ömrün

Bitmesi

Bitiyorken bizi de tüketmesi

Çünkü bitmeyen şey geri geliyor

İntikam alırcasına

Hani kâinat muazzam heybetli

Ve ezdiğini dahi anlamaz ya bizi

İşte öylesine ezercesine



Şu ıslah olmaz nefse bir set gerek

Setlerin en güzeli

Ondan olsa gerek

Celladın canımıza okuyuştaki güzelliği

Kıssassa kıssas misali

Söndürdüğümüz canlar niyetine

Üzerine can suyunu kestiğimiz

Ümitvar gözbebekleri yerine



Geçmişe özlem bir çare mi ki ?

Neyin özlemi bu ?

Ne kıymet bilmenin ne vefanın sancısı

Âleme sahip olamayışın acısı

Gelecek zaten elde değil

Şu an bile, ıslak eldeki sabun gibi

Tutamadın mı kayıp gidiyor

Su fâni sözler gönülden mürekkebe yansırken

Gitti şimdi, gözlerin içine baka baka

Keşkelerin  kuşattığı yürekleri yaka yaka



Ne var elimizde zamandan arta kalan

Neyin kıymetini idrak etmekteyiz

Kaybettiğimizde anlıyoruz

En çok istediklerimizi

Çöle çevirdik bir bir vahalarımızı

Suya da hayata da hasret kaldık

Gün tükenmede, karanlığın saltanatı başlarken

Bir umutla varıyoruz akşama

Çöl yine de kalbinde bir kuyu saklıyordur

Yoksa nasıl tahammül edebilirdik

Bu acayip döngüdeki yorgun hayata