Temizle Rabbim ruhumu kirleten ucubeleri,
Akıl fikir ve bana ya Alim-i Zülcelal.
Derdiler kopardılar zihnime ektiğim çiçekleri,
Yıkıldığım da ayağa kaldır beni ya cenab-ı ba-kemal.

Ümit sokağıdır yavaş-yavaş yürüdüğüm,
Senin gazabındır aklıma geldikçe ürktüğüm,
Sarayındır sabah,öğlen,akşam kapısını dövdüğüm,
Rahmetindir,merhametindir önünde büküldüğüm.

Ağlasın gözlerim benden müsadesiz,
Geçmesin zamanımdan bir an zikirsiz,
Koyma beni düşman yanında fikirsiz,
Sen munisin Ya Rabbi biz çaresizleriz.

Kıpırdasın kalemim senin izninle,
Yoksa konuşamam ben benden olan şiirlerimle,
Ferahlıyorum ben senden olan sözlerimle,
Huzurlu kıl beni Ya Rabbi adaletinle.

Yüzüm yüzüne bakamıyor utancından,
Nasıl saklansam bana inanan insanlardan,
Gözümü kapatsam da kurtulamıyorum ki vicdanımdan,
Ne istedi fani oğlu bende ki bu seyyahtan.

Her mesafe daralır ve kısalır biliyorum,
Nedendir bilmem ateşe yaklaşdıkça donuyorum,
Kendimi seyretdikçe hıçkır-hıçkır ağlıyorum,
Şafak kısalıyor ben günde beş defa sayıyorum.