2
Yorum
6
Beğeni
5,0
Puan
1028
Okunma
Sen giderken.
Mas mavi gök yüzü kararmıştı,
Yıldızlar, gidişinle tek tek kayıyordu.
Sokaklar amansız, bir boşluğa yol alıyordu.
Sen giderken.
Gidişinle yüreğim kanıyordu,
Aşkın boşluğu doluyordu içime.
Göz yaşlarım, sel oluyordu akıyordu tenime.
Sen giderken.
Gitme yar kal diyemedim,
Çünkü; sen giderken dilim lal olmuştu,
Yüreğim, isyan ateşi bedenimse,
Aşka mülteci olmuştu, şehir şehir dolaşan..
Hakan Ezel Bayram
5.0
100% (5)
Şiirin sahibi
Şiirin sahibi
Cevap Yaz