0
Yorum
8
Beğeni
5,0
Puan
1310
Okunma

gömdüm yüzünü
kar beyaz uçurumlara
yolculuklar gurbetin yalnız ülkesine
üşüyor kalbin
akşamlar mıydı
derin yollardan beni sana döndüren
yıkadım gövdemi yabanıl ırmaklarda
bekledim esenliğini
yaz kırlangıçlarının sesinde
bekleyeceğim seni
kırmızı zambaklar yaramı gizlerken
kıyısız denizlerde sesin
iyileşmiyor modern zamanın sürgünlerinden kalan yaralar
sevmiş miydiniz
denize atılan çiçekleri
taş plaklardaki hüzün söylencelerini
kanatlanmış şehirden güz ağıtları yükseliyor
akşamlar mıydı
tütsülenmiş derin uykulardan bizi uyaran
gömdüm akşamları çiçekli gömleklerinle beraber
kar beyaz uçurumların kara aforizmalarına
-Ömriye KARATAŞ-
5.0
100% (5)