geceleri gökyüzünde bulut yoksa
bakarım dolunaya dalar giderim
ayda o nurlu görüntüde görmek isterim
seni o güzel yüzünü
ve seni görürüm
gül gülşenim

seni hissedince içimi ince bir sızı kaplar
yüreğimin güz bebeklerinde bir nur oluşur
nerde olursan ol
seni sana rağmen yaşamak bu olsa gerek
ruhumda fırtınalar kopar çığlar oluşur
kolay değil sessizliğin içinde seni yaşamak feryat figan
seni hissederim
gül gülşenim


düşerim sevinç gözyaşlarımın akıntısna
ölürüm sensizliğin sokak aralarında yapayanlız ait olmayan korkular
bu ölüm gece yarılarında bana senli bir gelecekte yaşamayı anlatır
usulca kulağıma fısılveyarak
seni ‘ÇOK SEVİYORUM’ derim
gül gülşenm

seninle göz bebeklerimizde aşk doğunca
doğduysam ben
sensizlik bir ince saz taksimi eşliğinde getirir ölümü
gözlerim kapanınca
senin o sevdalı bakışların gelir gözümün önüne
o an dirilr ruhum senli yarınlarda
ruhlarımız ölümsüz aşkımızı yaşar
avuçlarında yanan dualarla
yüreğimde her an
seni bulurum
gül gülşenim