Yaklaştım hançerine cana batacak kadar;
Yüreğim yalnız kalsın yalnız atacak kadar…
Muhabbet bağımızın solduysa tüm gülleri;
Susturun ötmesinler şen bağın bülbülleri…

Şimdi sabır zamanı her şeye ilaç olan;
Zamanın ötesinde sabrına muhtaç olan…
Nasıl bütün olur ki paramparça olanlar;
Nasıl duyar sesimi topraklara dolanlar…

Yalnızlık şu ömrümün yarım kalan şarkısı;
Dilime gec gündüz sensiz dolan şarkısı…
Güftesinde dram var ayrılık var ölüm var;
Bakmayın gözlerime suladığım gülüm var…

Yok ağlama diyorlar ağlarsan huzur bulmaz;
Diyorlar ki kalanlar nasıl bahtiyar olmaz…
İki yarım ayrıldı kortuğum geldi başa;
Bir karanlık bürüdü ömrümü baştan başa…

Diz çöktüğüm yerdeyim kalkamadım çaresiz;
Gezdiğimiz sokaklar yas tutar sessiz sessiz…
Gitmeyecek sandığım ne çabuk gitti işte;
Bitmeyen bir roman tükendi, bitti işte…

Çok denedim gülmeyi yakışmıyor yüzüme;
Koptu hayat bağları yazılsın önsözüme…
Bir enkazın altında kalan resimlerdeyim;
Dilden dile dolaşan öksüz isimlerdeyim…

Tebessümü çok gören dertlerime sarıldım;
Mutluluğa küfredip umutlara darıldım…
Batırdım gemileri limanları yok ettim;
Gönlüme hasretini kervan kervan yük ettim…

Nerede diyenlere diş biledim, yan baktım;
Yakılmaz ne kaldıysa kendi elimle yaktım…
Oturdum yalnızlığın karşısına selamla;
Çekilmez diyorlar ya anlaştık tek kelamla…

Gitmedin ay parçası gitmedin bahar bahçem;
Razıyım ömür boyu sürecekse işkencem…
Bitti denen sahneyi hep başa sarıyorum;
Kendimden uzaklaşıp hep sana varıyorum…

Ali ALTINLI – 26.07.2016
Saat: 20:17