Benden çekip gitmeseydin.
Şuan sen ve ben,
Bizdik aslında.
Aman neyse boşver zaten biz bizeyken dahi biz olamıyoruz.
Olsaydın da olmazdık öyle değil mi?
Peki neden kendimi kandırmak hoşuma gidiyor.
Hiç gitmemişsin gibi davranmak neyi aklar ki?
Zaman nereye kadar şifa olacak bize.
Üzülme en doğrusunu sen yaptın.
Hem elimde olsa bende terk ederdim beni.
Neymiş eskiye özlem duyuyormuşum.
Neymiş mektup yolu gözlemek daha güzelmiş.
Hem mesaj çeken ellere kıramp mı girdi?

Yerinde olsaydım eğer.
Hiç tanımak istemezdim beni.
Elinde kalemi, not defteri düşmeyen,
Bulduğu her ağaç kovuğunda şiir yazan birini neylerdim ki.


Yerimde olsaydın yine yerinde olmak isterdin.
Ne yapsan seviliyorsun.
Nereye gitsen kalan ben oluyorum.
Peki ey gönlümün dinmeyen hasreti?
Gitmek mi zor kalmak mı?
Ya her ikisini de yaşıyorsa insan?
Yokluğun zoruma giderken.
Aşkın boğazımda kalıyorsa?
Zor olmayan bir şey kalıyor mu?

Sana söyleyeceğim tek bir sözüm kaldı.
Kaç şiir yazdım uğruna, sildiğim.
Korkarım, söylesem aç kalırdı şairler...