0
Yorum
1
Beğeni
5,0
Puan
1196
Okunma
her gün bir ölüme uyanıyorum sanki..
açılan gözlerimde bir toprak kokusu,
yağmur sonrası bir hazan iklimi gözbebeklerim..
Oysa,
diyorum...
Mavi’ye gömün beni,
uçuramıyorsanız da gökyüzüne,
bir denizin ortasına
ya da bir ırmağa atın
yalnızlığı kendine kalabalık varlığımı..
her gün bir ölüme uyanıyoruz sanki..
kaç çocuğun gülüşü daha eksildi
kaç oyuncak düştü ellerden kırıldı
kaç umut daha henüz filizken söküldü
bağrından hayatın..
hangi sabaha uyansak,
Mavi’leri siyaha çalan bir tanrı
ölümünü anons geçiyor insanlığın..
5.0
100% (1)
