BU ŞEHİR BAŞTAN BAŞA SEN KOKUYOR

Bu şehir baştan başa sen kokuyor
Beraber iken gezdiğimiz yerler bile şimdi yokluğundan en az benim kadar kan ağlıyor
Cadde,park,pastane hepsi birlik olmuşcasına ,bana seni soruyor
Ne kadar engellesemde kendimi ,olmuyor
Bir anda gözlerimden boncuk boncuk yaşlar süzülüyor
Gidişini ne ben söyleyebiliyorum,ne de onlar kabullenebiliyor
Kimselere anlatamıyorum ama bilsen içimde ne fırtınalar kopuyor
Yüreğim ise sorma gitsin,yangın yeri misali kor kor
Şehrin tüm itfaiyecilerinin bile birleşip bu yangını söndürmeye gücü yetmiyor
Biliyor musun buralar artık sensiz hiç çekilmiyor
Yoksun ya sanki dertler çığ olup daha da bir üzerime geliyor
Varlığındaki gibi artık gözlerimin içi gülmüyor
Gülmek istesem de yoksun ya hiç içimden gelmiyor
Ne kadar giyinsem de hiçbir giysi bedenimi sen gibi ısıtmıyor
Hiçbir el senin gibi dokunmuyor ,sarıp sarmalalamıyor
Kalbim herzaman heryerde seni arıyor
Günde bilmem kaç kez atan bu kalp Allah tan sonra bir senin adını zikrediyor
Gözlerim ise her gece seni düşünerek fazladan mesai yapıyor
Yalan yok!gözyaşlarımda her gece bu fazladan mesaiye eşlik ediyor
Sessiz sedasız hıçkırıklar bir bir boğazıma düğümleniyor
Yokluğun büyük eksiklik birtanem sensiz olmuyor
İçimde kocaman bir yara ne geçmek biliyor, ne de kendi kendine kapanıyor
Ben dahil ,şimdi her yer ve herkes seni arıyor
Senin varlığınla bu şehir can buluyor
Anla artık olmuyor,sensiz olmuyor!!!!!!
BİRTANEM bu şehir baştan başa hep sen kokuyor......