Dem bu demdi
Uzak diyarların sürgünüyüm
Göğsüm har
Eski bir dua oturdu iki kaşımın ortasına
Yazgının adına Bezm- aşk dedikçe
Kalbinden vurulan turnalara döndük
Yüreğin ; gurbeti’iz birazda !

O bela ki ;
Adına sevda dedik
Od dedik
Oysa ’gül yaprağı hazırdı bir nefeslik dua’ya
Rüzgara teslim edecekti yüreğini
Yana
Yakıla
Semazen edasıyla !

Oy N’aze
Oy yaralım
Suya eğildim sessizce
Sevdiğim
İki gözüm
Bana bir türkü ’’Söyle
Sor beni gökyüzüne
Ardından
Aşk sana benzer de gizlice !

Yüreğim kelebek döngüsünde
Var oluş nedenini aradı asırlarca !

Yusuf kuyusu bizim ki
Yakup sızısı
Kan bağı ihanetinde ’masumiyetten öte
Kuyuda derviş
Kuyuda gölge
Suyun hilal hali
İçinde ay saklayan sabrın ’sarkıç niyetiyle
İşittim
İtaat ettim
Yusuf’a râm olan Züleyha diyetiyle !

Oy N’aze
Oy baharım
Göç kuşlara yakışır yaralım !
Dağlarım çiçeğe durdukça
Serkeş rüzgarlar esti
Toroslar’da ’ bir çiçek öldürdü kendini
Verdiği sırla !

Sis buluta benzedi
Ateş dumana
Saçlarını ördüğüm yalnızlıklarda
Kül anlattı en güzel ölmeyi
Kendi lisanında !

Dil bile kafeslenir zamanla
Her giden kendine biat eder biraz da !

Oy N’aze
Oy siyah-ım
Bundan böyle
Gül bahçesinde ki "endam- ı nazenindir adın !

Oy göynüm
Oy beyaz gülüm
Gözlerini bana yurt eyle
Kapısında eğleşme hal bilmezlerin
Düş/ sevdanın avuçlarına !

İç yakana
Haram demiş sofular
Yağmur düşsün ’secde etsin toprağa
Sevda sırı’nan olurmuş kurbanım
Serhoşluk sadece aşka !

Gök dürülsün
Dağlar dökülsün
Yol bilmezlere minnet eyleme
Taleben’im
Amade’nim
Adımı yaz
Sol yanınında ki muskaya !

Dilim yaralı serçe yüreğinden ibaret
Yağmurun büyüsünü çözdü bu kuş
O seni sürükler kendi ruhuyla !

Yar demeden dönüp gitmek vardı ama
Şairler kalem tuttukça mağluptur aşka .

/ MineKuş /