1
Yorum
4
Beğeni
5,0
Puan
1431
Okunma
Ben seni.
Gariban bir çocuğun, gülüşündeki,
Masumluk gibi sevdim.
Ben seni fıratın, hırçın akıp giden suyu gibi,
Denizlerin tuzu gibi, ekmeğin unu gibi sevdim..
Bir şiir gibiydi ömrüm sana.
Hep aşkla anlatılan.
Bazen acıyla yazılan mısralar,
Bazense sevdayla haykıran sözler gibi..
Yağan her umutsuz, yağmur tanesinin,
Umuduyla, doldun kalbime.
Ve sonra baharıma kış oldun,
Acılarla yağdın yüreğime..
Bir varmış’la başlayan, bütün hayaller,
Acı dolu masallardaki gibi,
Bir yokmuş’lada son bulabiliyor..
Sen öğrettin bana, sensiz ağlamayı’da,
Sensiz mutlu olmayı’da yar..
Hakan Ezel Bayram
5.0
100% (2)
Şiirin sahibi
Cevap Yaz