Çürüsün menekşeler goncalar boyun büksün;
Bahçemdeki gülleri soldurmaya mecburum…
Kimi mutluyken içer kimisi de neş’eden;
Ben kadehi dertlerle doldurmaya mecburum…

Muma dönmüş hayatım erirken yavaş yavaş;
Gözlerimde infial gözlerimde bir savaş;
Her sözümde dram var her şiirde o telaş;
Vuslatımın yüzünü güldürmeye mecburum…

“Benden bana umut yok” desem de, bakacaklar;
En olmadık zamanda karşıma çıkacaklar;
Kurduğum hayalleri boşyere yıkacaklar;
Papatya saçlarını yoldurmaya mecburum…

Halimi senden gayri başkası bilecekse;
İstemem gözyaşımı başka el silecekse;
İstemem yorgun yüzüm sensizken gülecekse;
Adımı son kervana bildirmeye mecburum…

Ne baharın müjdesi ne yazların sabahı;
Yük olmuş yüreğime sensizliğin günahı;
Tek kurşunluk ölümdür hicretimin silahı;
Sakladığım o yerden aldırmaya mecburum…

Boynuma ilmek olmuş gecelerin gecesi;
Madem ki sensizliğim yokluğun işkencesi;
Madem ki dile yüktür hasretlerin hecesi;
İçimdeki o beni öldürmeye mecburum…

Hacet mi var gerek mi kapı kapı sorsunlar;
Saklanacak yerim yok vuracaksa vursunlar;
Yeter ki son nefeste sözlerinde dursunlar;
“Beklenen Şarkı” mızı çaldırmaya mecburum…

Ali ALTINLI – 13.07.2016
Saat: 20:55