kader
arkadaşımdır
görünmez kalleşliği
gölgemin kardeşliği


yar hüznü ellerin
har yüzüme dokunurken
dilin de "gurur ve ahmaklıktır"
kuşlar gibi geçip gitti ömür derken



acıyı
yabancıyı
kötüyü ve ihaneti
ve tükenmeyi deneyimlemeden

yasak olanın
günah olanın manasını bilmeden

güzeli anlamanın bilincine ermeden
o saplandığımız bataklıktan çıkılmaz

kader suçlanmak için masal okunmaz



rapunzel yalnızlığın kurbanı
kibritçi kız yoksunluğun
polyanna umudun


kader
beyaz atlı prens değildi
görünmez siyah kanatları vardı
masal değilim deyip durdu yıllardır



kafa tuttum gencecikken
ben yazdım seni derken
içine düştüm erken


kader
seninle kesinlikle
evlenmemem gerekirken
evlemmemizin öbür adıdır

kader benim arkadaşımdır


salt dua dan medet ummak
belki de yaradanı kızdırmak
aslolan kaderini yaşamak



yaşamak değildi elbet bilmek
mor dağların yüzeyine şiir sektirmek
yağmur ülkesin de saçak altı düşlere
en fazla dizeyi yakarak acı çektirmek


içimizde ki deniz maviye ne kadar da uzaktı
kader doğduğun gün gibi ölmeyi de bilmekti...