Kiminde kara saçlar,kiminde çatık kaşlar,
O geçen yıllarımı,hep albümde aradım.
Kiminde yumuk eller ,kiminde eğik başlar;
Baktıkça her birine;geçen yıllara yandım!..

Ruhumu karartıyor bazen baktığım resim;
Her birinde duruyor yıllarım adresim.
Şunu çektirmişim ben,bir dere kenarında,
Gözlerim gülüyor bak;ömrümün baharında.

Ağacın gölgesinde bakıyorum neşeli,
Omuzumda duruyor bir arkadaşın eli.
Kim bilir nerdedir O,hasretle arıyorum;
Baktıkça resimlere,maziye varıyorum!..

Bir resmin arkasına tarihini yazmışım,
Yirmi beş değil yaşım belki daha azmışım.
Gür saçlarım alnımda,bukle bukle duruyor;
Bu fotoğrafla gönlüm,ta maziye varıyor.

Yanımda yeşil bağlar;uzakta kara dağlar,
Albümdeki her resim beni maziye bağlar!..
Bir daha açıyorum albümden bir kaç yaprak;
Babam,boynunu bükmüş; olmuştur çoktan toprak!..

Şu resimde duruyor,uzun asker yıllarım,
Ayan beyan yerinde kafamdaki sırlarım.
Şurda üç arkadaşız neşeli bir günümde;
Çektirmiş olmalıyız her halde,düğünümde.

Sarılmışız birinde çocuklarım ve eşim;
Parlıyor gözleri hep;sanki birer güneşim!..
Güler yüzlü hanımım,neşe ile bakıyor
O baktıkça bana hep;hayat düne akıyor!..

Geçen yıllarım için;not düşmüşüm birinde,
Anam için kalbimin en mutena yerinde,
Ayırmasın Allah"ım,kalalım hep ebedi!
Anam sensin varlığımın tek hikmeti sebebi.

Şu resimde gurbete ilk çıktığım yıllar var;
Sinemi tutuşturan ayrılığa yollar var.
Yetsin artık Süleyman;Pek kedere büründün!.
Dünya bir perdedir bak! Sen de orda göründün...!

28 / Kasım /1989 Süleyman ÜSTÜN