19
Yorum
39
Beğeni
5,0
Puan
1708
Okunma
Bir güzele meyil verip tutuştum.
Alevlenip kül olmaya az kaldı.
Gözyaşımın ardı sıra kavuştum.
Damlayarak göl olmaya az kaldı.
Gel kapatma,gönlündeki yolumu.
Kime derim bu çektiğim zulümü.
Daha kırma, kanadımı kolumu,
Bir başıma, dal olmaya az kaldı.
Sorup durdun tüm olanca varımı,
Çekip aldın, ele gelen derimi.
Ele demem, esrarımı sırrımı,
Konuşamam, lâl olmaya az kaldı.
Birisi’yle eremezsem murada,
Toparlandım, hüzünlerim kirada.
Kimim kaldı, daha durmam burada.
Burdan gidip, el olmaya az kaldı.
Gözyaşlarım akıtırken damlayı,
Bitirmedim ağzımdaki cümleyi.
Görür görmez senden gelen hamleyi,
Toprak oldum gül olmaya az kaldı.
zekeriya duman
5.0
100% (33)
Cevap Yaz