İyi kötü yazdım bir dilekçeyi
O kapı, bu kapı dolaştırdılar.
Anlamadı, sordu öz gerekçeyi.
Acınır halime gülüştürdüler.

Aşağı kata git, bastır kaşeyi!
Üç kat yukarı çık, dön sağ köşeyi!
Bu başla sarhoş ol, açma şişeyi!
Hastalıklarını bulaştırdılar.

Git filan beye, bir parafe yaptır!
Beklerken yüzüne, gülsuyu septir!
İstersen kendini bir güzel teptir!
Her gelen gidene yılıştırdılar.

Odacı, sekreter hesaba çekti.
Makam sahibi yok, beklenecekti
Yapacağı bir tek parafecikti.
On ikiye beş var, iliştirdiler.

Koştum, gerekeni yapacak baya.
Öğle yemeğinde inşallah doya.
Mesai başladı, yollandım yaya.
Küçük bey, konuyu biliştirdiler.

Yerinde başladı, nane yemeğe.
Söylenecek söz çok, başsız ahmağa.
Büyük başa döndüm, aynen demeğe.
Kurtlar sofrasında beliştirdiler.

Dilekçeyi koydum, büyük masaya.
Merdiveni çıktım, bindim asaya.
Dursunî düştü, çok derin tasaya.
Sağlam yerlerimi deliştirdiler.

Dursun Yeşil –2008