Anne;
Seni hiç özlemedim


Yürüdüğüm kaldırımları yok sayıyor sanki birileri
Büyüyor şehir
Şehir büyüdükçe musalla taşları artıyor

Nasıl anltasam bilmem ki

Beklemekteyim
Aç bir kurdun beklemesi gibi koyunu
Sessiz telaşlı...

Anlamları kelimeleştiremiyor bu kez
Dağarcığımdaki bütün kelimeler
Hep aynı limana demirler
Aynı anlama kavuşur zihnimde
Lakin anlamları kelimeleştiremiyorum bu kez
Salıpazarı kadar kalabalık zihnim
Kalabalık ve dağınık…

Bir çocuk geçmişimi oynuyor
Pazarın hemen solundaki sinema salonunun
Duvarında bir afiş
Afişte siyah-beyaz fotoğraflarım
Fotoğrafların altında büyük puntolarla
“ ölümsüzlük hikâyesi “

Ey!
Geçmişimi oynayan çocuk
Göz yaşına ne zaman girdin sen
Henüz öğrenmeden gülmeyi
Benim çocukluğumu çaldılar
Senin kahramanını
Bu yüzden;
Benim kahramanım ölüyor
Sen büyüyorsun

Devamını basılı olarak çıkacak olan Gerçek Düşün Piçidir İsimli kitaptan okuyabilirsiniz
Murat Aktaş