SON FASIL

Tüççar ettik hayata, sev denilen yüreği
Düşman gönülde imiş ben yine benden çekti
Yaşamın kıyısında aldı felek küreği
Çocuksu duyguları koparıp tenden çekti

Yalancı baharlarda arzularken felahı
Tomurcuk goncaların yareni oldu diken
Bu kahpe pazarlarda "al takke ver külahı"
Denizlerde köpürdüm damlaya muhtaç iken

Velveleler kapladı emanet olan hanı
Zamanın aynasında dev göründü cüceler
Aklı satmış havari şerbet sanıyor kanı
Atış poligonunda çekip gitti niceler

Yenik düştü feraset bencilliğe kayıtsız
Yarının kaybedeni bu günden belli oldu
Geçiversin ne olur bir günü de ayıpsız
Ölü üstünden kazanç kefen cebine doldu

Gelecek bohçamız da hastalanmış heyecan
Umudun vagonun da dayanılmaz bir ağıt
Yer gök cesetten bıktı nefes alamıyor can
"Hüvelbâki" yazmaktan yoruldu beton kâğıt

Mezarlığa selam ver ne bırakmış gidenler
Ne ile doldurmuşlar veballi yaprakları
Aynı gaflet delalet huzura el edenler
İdrar yarışlarıyla kirlettik toprakları

Gururlu yürüyoruz inciniyor velhasıl
Ekmek veren toprağın bizden şikayeti var
Çiftci’nin tek arzusu dolu geçsin son fasıl
Beni, bize çevirmek zor mu acep bu kadar

Ahmet Çiftci 20-06-2016