Elle tutulmazsın gözle görülmez
Yeter artık gönül sendım usandım
Peşinden koşunca mutlusun ancak
Yeter artık gönül senden usandım

Yerin belli senin ta yücelerde
Uyutmadın beni çok gecelerde
Hep seni anlattım bak hecelerde
Yeter artık gönül senden usandım

Eksik olmaz hiç başımın dumanı
Çok çektirdin çocukluktan bu yanı
Dur demenin gelmedimi zamanı
Yeter artık gönül senden usandım

Neler vardı hayalimde düşümde
Beni yordun elli küsür yaşımda
Bir dert yükledin ki hâlen başımda
Yeter artık gönül senden usandım

Verdiğim tavizler neden yetmiyor
Ne söylesem sana fayda etmiyor
Ben yoruldum isteklerin bitmiyor
Yeter artık gönül senden usandım

Maymun iştahıyın yokki bir sonu
Hangi şey zor ise istedin onu
Anlamadım neden yaparsın bunu
Yeter artık gönül senden usandım

Yıllar yılı deli gibi koşturdun
Dereyi tepeyi tek tek aştırdın
Gahı üzdün beni gahı coşturdun
Yeter artık gönül senden usandım

Ne bilginim felek nede dahiyim
Bundan sonra mantıgıma tabiyim
Ben gönlümde mecnun deli gibiyim
Yeter artık gönül senden usandım

Bedenim çürüdü daha ne dersin
Gel diyenin hep peşinden gidersin
Günden güne benim ömrümü yersin
Yeter artık gönül senden usandım

Kederimi tekrar baştan yazdırdın
Hayal denizinde susuz yüzdürdün
Kul Hızır ım sen canımdan bezdirdin
Yeter artık gönül senden usandım
Yeter artık gönül senden usandım
Seni bırak ben kendimden usandım
Seni bırak ben kendimden usandım

Nuh Ali Berk
(Kul Hızır)