Git rüzgar…!
Yare selam söyle.
Hafiften hafiften es,
Saçının bir telini dahi incitme.

“Hüzün uğradı sol yanına
Bir isyan türküsü doladı ağzına
Herkese adınla hitap eder oldu
Anlayacağın sensizlik iyice başına vurdu” de…

“Sensiz elleri buz
Mevsim bahara dönse ne yazar
Yüreği hep güz
Bilinmez kaç günü daha devirir yorgun bedeni
Aldığı nefes bile lüzumsuz” de…

Git rüzgar…!
Tez vakitte ilet derdimi yare.

“Ne zaman ki gözlerinin yeşili yüreğimin menzilinden sekti
Ne zaman ki bir yabancı edasıyla elini elimden çekti
Ne zaman ki “üç vakte kadar” diye başlayan fallarda çıkmaz oldu adımız
Ve bin bir umutla beslediğim gülüşler yerine tebessüm kılıklı hüzünleri barındırdı ağzımız
Bir içimlik kahvenin telvesinden kovuldu kırk yıllık hatırımız” de…

Git rüzgar…!
Yare selam söyle.
Hafiften hafiften es,
Saçının bir telini dahi incitme.

Can Çalışkan