anneciğim
çok şey değişti senden sonra
ben örneğin
büğüdüm kocaman oldum
bir fiziğim değildi değişen
beynim değişti örneğin
gözlerim farklı görür
kulaklarım farklı işitir oldu

yüreğim
büğüdü yüreğim
yüzlerce fidan dikildi
binlerce tomurcuk açtı yüreğim

hani geceleri uyuyamazdım ya anne
koynunda yatardım ya korkudan
nice zındanlar gördüm anne
karanlıktan korkmuyorum artık
soğuklar da üşütmüyor beni
nice buzullar eritim koynumda


hani ceryene dokunma derdin ya anne
çarpar seni
yakar kül eder derdin ya
ve yüklendi şah damarıma kadar
çarptı beni
yaktı
kül etmedi ama
bedenim ateş yüreğim su oldu
bedenim ateş yüreğim toprak oldu
yandıkça bedenim
su serpti yüreğim
toprak serpti
söndü kül olmadı bedenim

ve anne ben
beklemenin ne olduğunu da öğrendim
beklememenin de
yemeğimi beklerim
beklemem veya
unuturum açlığımı

bi cıgara olur yemeğim bazen
bir hayal
bir rüya
bir fasıl dayak veya

bazen bir çığlık
bazen bir sessizlik
bazen de küfür olur kahvaltım
yada öğlen yemeğim
bazen soğuk
bazen ceryen
bazen de karanlık olur kahvaltım
ya da akşam yemeğim

dayanırım bir vakit
bir vakitte ağlarım
kahkaha atarım bir vakit
tükürürüm yüzlerine
düşerim sonra

onlar öldüğümü sanırlar

yılmaz YANARDAĞ