0
Yorum
3
Beğeni
0,0
Puan
912
Okunma
Karanlıklardan geçmiş,
bir sonlu durak.
Ne mümkün yetişmek hızına,
ne mümkün peşinden koşmak?
Ardına takılanlar,
kendini yok etmeye yol alan,
bir yarışın içinde.
Gidiyorlar gafilce,
geleceklerinden habersizce,
umutlar cenderede.!
Bütün insanların acılarını topluyorum sanki,
gözyaşlarımla.
Hepsine yanmaktan,
düşünemez hale geldim.
Bir sevdam vardı,
şu koskoca alemde,
üstelik yalanlar düzeninde,
tek gerçeğim bildiğim.
O da uymuş zamana.
Kahrettim.!
Geldim bu an’a,
aldana aldana.
Şimdi o hülyalarıyla,
canlarıyla.
Ben,
hep seninleyim yarab.
Aklım erdi ereli,
sığınağım sen.
Sabrım tek silâhım.
Ne çıkar ki,
yalan bir alemde,
gülmesem?
...
T.C.Nigâr Güler.
01.07.2916
