GELDİM BEYAZ KEFENLE

Ali’m! Geldim işte, beyaz kefenle,
Diyeceğim çoktur, şu dilim dönmez.
Hep de gönlümdeydin, unuttum sanma!
Ne hasretlik çektim, dil ilen denmez.

Bak şu gözlerime! Hemen anlarsın,
Ne kadar özledim, onlar söylesin.
Dünyanın derdinden bıkıp usandım,
Nefsim saray görse, sensiz neylesin!

Bir an hasretinden, tenim titredi,
Seni düşünmekten kalbim tekledi.
Oralı olmadım; telaşlanmadım,
Gönlüm çok zaman, bu anı bekledi.

Aç koynunu Ali’m, artık ben geldim!
Tut beni, bırakma! Tenin serinmiş.
Sol yanını hâlâ, kanıyor gördüm,
Kalbindeki yaran ne de derinmiş.

Neden asarsın ki, yüzünü Ali’m?
Düşün...beş veletle, ne idi hâlim?
Ben istemez miydim, erken gelmeyi!
Bırakmadı felek, boş değildim ki.

Bilirim...bu nazın, beni sevmenden,
Rarat mıydım sanki, yapa yanlızken.
Çok da özlemişim, toprak kokunu,
Ne olur sar beni, ince belimden!


01.07.2016

MCİO