Otuz bir yıl sonra sen düşümdesin,
Gençlik yıllarıma döndüm Fadime.
Gönlümden inmedin hep başımdasın,
Uyandım uykudan böndüm Fadime.

Mazimin özüne sakladım seni,
Hatırladığımda kokladım seni,
Kötü düşünmedim akladım seni,
Hep hayal atına bindim Fadime.

Saniyeler düşüm bin ömre değdi,
Kula boyun eğmez can sana eğdi,
Bilmem beni sana çekenler neydi?
Gözümü açınca söndüm Fadime.

Yıllardır herkese tek seni sordum,
Gördüğüm düşleri hep hayra yordum,
Sensiz gecelerde taşlara vurdum,
Her gün içten içten yandım Fadime.

Uyku tutmaz oldu şu gözlerimi,
Hasret dolu olan duy sözlerimi,
Yürümekten aciz gör dizlerimi,
Ölmeden mezara indim Fadime.

Küllenmiş közlerim yeniden yandı,
Küçük bir rüyayı gerçektir sandı,
Dursunî yüreği hasrete kandı,
Sensiz yaşamaktan dindim Fadime.

Dursun Yeşil –2008