Bir haziran ayının kızgın akşamında
Aşkın acı gerçeği çıktı karşıma
Gözlerimi her yeni güne açtığımda
İçimde büyük bir acı hissettim
Sen ayrılığı koymuşsun aklına
Ben ne söylesem boş ’’gönül’’
Sen çoktan gitmeyi kafanda kurmuşsun
Ben henüz daha yolun başındayım

Bilirsin işte yaşamaya yeni başladım
Kendimce yoğundu sevmelerim
Sahte bakan gözlerine,sözlerine inandım
Senin gibi yol yordam bilmedim
Her kafam estiğinde ,senli hayallere daldım
Düşünsene be gönül
Bizi tek kırmayan hayallerimiz değilmiydi
Ben kaç gece sabahladım
Ağaçların esintisini melodi sandım
Bazen bende onlar gibi haykırdım
Sen beni duymadın be gönül
Güneşi ilk ben görüyorum sandım
Ayrılık taşıyan bedenim çok yorgun be gönül
Aşk her şeye değmezmiş
Her aşkın sonuna eklenmiş ayrılık
Aşk yaşamaya değer mi be gönül
Bu ihaneti sen yazdırdın gönül
Y.szgn