SENSİN

Vakti gelince durmaz, can bile kafesinde.
Beden sensin, ruh sensin, bu bendeki can sensin.
Çıkmaz olur kesilir, sesinde nefesinde.
Nefes sensin, ses sensin, candan öte ben sensin.

Ömrümün her mevsimi, baharımsın yazımsın.
Senden az uzak kalsam, hasretimsin sızımsın.
Dilimde sevda türküm, elimde ki sazımsın.
Mızrabı sen, teli sen, her notamda tın sensin.

Cemalin nur ışığım. Gözün kaşın ne güzel
Gülmek çok yakışıyor. İnci dişin ne güzel.
Günüm gündüzüm senle, gece düşün ne güzel.
Güneşle bir ufkumda, yeni doğan gün sensin

Her bir bakışın için, binlerce kez teşekkür.
Kurduğum cümlelere, ismini koysam mühür.
Helalimsin vebalim, veren Rabbim’e şükür.
Ömrüm senden ibaret, bu gün sensin dün sensin.

Sensiz geçen günleri, ömrüme ziyan saydım.
Doğduğun günden beri, hep yanında olaydım.
Sanki senle varım ben, sensiz dünyadan caydım.
Dilenci’yim mecburum, damarımda kan sensin.

Adem Çoban DİLENCİ