geceler sensiz geçmez Münevver
karanlığın içinde bir mai deniz
kimi zaman gökyüzünde beyaz bir bulut
bazende gül bahçesinin gülü Münevver

beyaz sayfalarda can bulursun kalemimle
sıcak sımsıcak ruhu saran gülüşünle
kavrulur yürek kor bir ateş de
sevdanın güzel ismi Münevver

dur gitme kal gözlerimde de bu gece
karanlığı aydınlatan o güzel yüzünle
yeniden can ver şu kalan ömrüme
yalnız kalbim açılsın sevdaya Münevver

sahilde bu gece deniz çarşaf gibi
yakılmış bir ateş birde gitar sesi
etrafında bir birine bakan seven gözleri
seninle ele ele seyre daldım Münevver

alanyada bir başka yaz güneşi
yüreğimi yakıp geçer yalnızlığın sesi
tut ellerimden gönlümün ateş perisi
sensin gönlümün özür kuşu Münevver

yoruldu beden son yaklaşıyor
kumrular dalında koklaşıyor
bu can artık sonsuza karışıyor
seninle başladı senle son bu can Münevver
Sokakların Şairi EROL CAN