Kırılanlarla dökülenler birikti
Bi kenarda yığın yığın üzerime çöreklendi
Bu yıkık dökük hayatın içinde
Kelimeler de cümleler de
Harfler heceler de israf şimdi

Bahaneler de nedenler de
En deva tesellilerde tükendi
Elde kalan bir avuç kuru yaprak şimdi

Ucu yanık mektuplar silik
Kalem kırık ruh delik deşik
Geride kalanlar naçar şimdi

Ertelenmiş hayatlar ertesinde
Sağım cehennem,
Cennet çok ötemde.
Mutluluk denilen şey
Artık sadece ezberlerde

Eridi mumum yanmıyor sönük
Durdu saat; zaman bölük pörçük
Işık söndü karardı
Mevsim zemheride mıhlandı
Adı konmamış savaşları
Söyle hangimiz kazandı

Yağmala sen de hadi durma talan et
Kiralıkmış bu hayat nihayet
Bekletilmiş mutluluk
Devam et…

Alıkonmuş aşklar bütün hayatlar,
Hayra alamet değil bu yollar
Körükleniyor kinim nefretim
Söndürülmez kolay kolay

Hatırlamak zor gülmeyi, öğrenmek zor
Kanarken dinmek zor.
Yanarken sönmek zor
Başa sarsan da bu hayatı,
Aynı sona erdirmek zor.