4
Yorum
0
Beğeni
0,0
Puan
1752
Okunma
Bazen insan tutunacak dal arar bulamaz.
Öyle bir andır ki o;
Kendini kapkara bir boşlukta hissedersin,
Devamlı düşmektesindir,
Etrafında tutacağın hiç bir şey yoktur, düşersin.
Dua edersin;
“Allah’ım çakılsam yere de bitse bu işkence..”
Sonunda ölümde olsa…
İşte o aradığın bir dosttur aslında,
Seni o boşluktan tutup çıkaracak bir el,
Bir dost eli, sımsıcak…
Sıkı sıkı sarılırsın o ele, hiç bırakmamacasına
Şiirin sahibi
Cevap Yaz