Islah olmaz bu nefis acep neler etmeli
Alıp imanla güzel seccadeye sermeli
Kalsın seccade ile güzelliği görmeli
Karanlık bir odada sessizliğe gömmeli
Yeter diyene kadar yüzünü görmemeli

Binlerce kuyuları önümüze o kazdı
Şeytanın yanında bak rezil iyice azdı
Zalimin sofrasına vardı oturdu kaldı
Karanlık bir odada sessizliğe gömmeli
Yeter diyene kadar yüzünü görmemeli

Güzelce döşemeli yaşadığı bedeni
Hatırlasın kendini o yoktan var edeni
Bakın bakalım var mı hiç rezili seveni
Karanlık bir odada sessizliğe gömmeli
Yeter diyene kadar yüzünü görmemeli

Zalimden imansızdan başkası onu sevmez
Alır kör kuyulara atar geriye dönmez
Sevgi dersen onu hiç nedir hiç zalim bilmez
Karanlık bir odada sessizliğe gömmeli
Yeter diyene kadar yüzünü görmemeli

Şeytanla olur çıkar fazladan bir boynuzu
Sanki dünyanın tek o galip gelmiş horozu
Bazen bakışıyla o eğer başı omuzu
Karanlık bir odada sessizliğe gömmeli
Yeter diyene kadar yüzünü görmemeli

Sabah olmadan koşar yıkmak için her güne
Önüne ne korsan yer yer doymaz ki bir sene
Adam oldu dersin ah sevinçle azar yine
Karanlık bir odada sessizliğe gömmeli
Yeter diyene kadar yüzünü görmemeli

İnat etmiş o rezil dönmem ben dönmem ben der
Hançer yine elinde parçalar görmeyin der
Utanmaz rezil seni, Yüce Allah yıkın der
Karanlık bir odada sessizliğe gömmeli
Yeter diyene kadar yüzünü görmemeli

Fakire verince sen hemen çelme takarsın
Boş yerde harcatmaya hemen sen koşturursun
İmanın deryasında uzaklara kaçarsın
Karanlık bir odada sessizliğe gömmeli
Yeter diyene kadar yüzünü görmemeli

Kul Mehmet’im çevir tut sen bırakma canını
Boşa akıtmasın o masum insan kanını
Şeytanı da imanla çıkarmalı canını
Karanlık bir odada sessizliğe gömmeli
Yeter diyene kadar yüzünü görmemeli

Mehmet Aluç-Kul Mehmet