tesadüf bu olacak ya,
seni ilk tanıdığımda da gidiyordun
dilinde öyle güzel veda cümleleri vardı,
öyle güzel gidiyordun ki
gidişi bu kadar güzelse,
gitmese kalsa
kim bilir ne kadar güzel olur dedim kendi kendime
daha gözlerini hiç görmemişken,
daha gözlerinde kendimi hiç görmemişken
gitme kal demek geldi sana içimden...
bir kaç güzel cümle kurmaya çalışarak
seslendim arkandan,
gitme kal dedim sana ürkekçe
insan hiç tanımadığı birine gitme kal der mi
insan hiç tanımadığı birinin sesine dönüp bakar mı
ben nasıl seslendim,
sen nasıl dönüp baktın hala inanamıyorum...
birbirimize öyle çok benziyorduk ki,
benim söyleyemediklerim senin dilinde
aramızda ki tek fark
sen gitmeleri seviyordun,yolculukları
artık nereye olursa..
bense kalmaları...
ben bıkmadım beklemekten
sen de bıkmadın gitmelerden..
işte yine gidiyorsun
hiç bilmediğim yabancı ellere
yine kal demek geliyor sana içimden
ama bu sefer tutuyorum kendimi
ben giderken de sevmemiş’miydim seni





emine rezzan sipahi