Pardon mutluluk neydi?

İnsanlar mutlu değil artık daha önce mutlu muydular onu da bilmiyorum . Hatta mutluluk kavramının sözlük anlamı dışındaki  karşılığını da bilmiyorum. En önemlisi de insanların  mutlu olduğunu sandığı zamanlarda bile o mutluluğun biteceğini bilmesi bireyi mutsuz olmalarına yetiyor. ‘Mutluluktaki mutsuzluk’ buradan geliyor sanırım. O zaman gerçek mutluluk nedir? Gecen aynı durakta oturduğum yaşlı bir adam : “ne güzel günlerdi be” dediğin zamanların  varsa, mutlusun demektir” demişti. Benim öyle zamanlarım da çok olmadı. Hatırladığım tek şey; en büyük ihanetlerde ve yarı yollarda bırakılan bir ben..  Birde kalıp yargılarımız var. Bilmeden, anlamadan eleştiri yapmaya bayılırız. Mesela dışarıdan birine baktığımızda vay be hayat şu *mkoduğuna ne kadar güzel diyoruz.
Az da olsa tanımaya başlıyorsun  kendi yaşadıklarını anlatıyorlar. Sonra başlıyor bir kadın  ‘en sevdiğim erkek beni yarı yolda bıraktı’.  Kimse üzüldüğümü anlamasın diye mutluymuşum gibi görünmem gerek diyor.  O yüzdendir ki yüzümde zoraki bir gülüş var kimse beni aciz görmesin diye. Ondan sonra bir delikanlı benim en nefret ettiğim gün Pazar günleri diyor. Beni bir Pazar günü sevgilim aldattı diyor. Pazar günleri hemen geçsin istiyorum. Daha yaşım 20 ama 25 yaşındaymışım gibi görünüyorum. Beni aldatan kadın benim ruhumu öldürdü artık kimseyi sevemiyorum. Ben bu acıyı hakkedecek ne yaptım diyor. Sahi bu kadar insan bu kadar acıyı hakkedecek ne yaptı?